Nyck de Vries werd geboren op 6 februari 1995 in Uitwellingerga, een dorp in Friesland. Hij begon zijn race carrière met karten op jonge leeftijd en won verschillende kampioenschappen in de kartwereld. Hij werd in 2010 opgenomen in het talentenprogramma van het Formule 1-team McLaren, waar hij tot 2019 deel van uitmaakte.
Hij had succes in verschillende opstapklassen, waaronder de Formule Renault 2.0 en de Formule Renault 3.5 Series. In 2014 werd hij kampioen in de Formule Renault 3.5 Series, wat hem veel aandacht opleverde als veelbelovend jong talent.
Na zijn succes in de opstapklassen stapte De Vries over naar de Formule 1 als test- en reservecoureur voor het team van McLaren. Hij maakte indruk met zijn prestaties tijdens de testsessies en werd beschouwd als een potentiële kandidaat voor een racestoeltje in de toekomst.
In latere jaren verhuisde De Vries naar de Formule 2, waar hij in 2019 kampioen werd. Naast zijn rol als reserve coureur in de Formule 1 reed De Vries ook in de Formule E, waar hij in seizoen 2020/2021 wereldkampioen werd met Mercedes-EQ. Hij maakte de overstap naar het FIA World Endurance Championship (WEC), waar hij deelnam aan het fabrieksteam van Toyota Gazoo Racing. In 2021 won hij samen met zijn teamgenoten het wereldkampioenschap voor rijders in het WEC.
De Vries maakte zijn Formule 1-debuut als invaller bij Williams tijdens de Grand Prix van Italië 2022, waar hij als zestiende finishte. In 2023 vervolgde hij zijn Formule 1-carrière bij AlphaTauri, waar hij elf races reed. Zijn beste resultaat was een twaalfde plaats in de Grand Prix van Monaco. Hij werd na de Grand Prix van Groot-Brittannië vervangen door Daniel Ricciardo.
